رشيدالدين محمد بن محمد بن عبدالجليل کاتب بلخي معروف به رشيد وطواط شاعر نامي قرن ششم است. وي در حدود ۴۸۰ هجري قمري در بلخ چشم به جهان گشود و در سال ۵۷۳ هجري قمري در گرگانج خوارزم بدرود حيات گفت. وي دبير ديوان اتسز خوارزمشاه بود و به خاطر اندام کوچکش به او لقب «وطواط» (به معناي خفاش يا نوعي پرستو) دادند.

وطواط به فارسي و عربي شعر مي‌سرود و به هر دو زبان آثاري منثور نيز دارد. از جمله آثار منثور مشهور فارسي وي مي‌توان به «حدائق السحر في دقائق الشعر» اشاره کرد.